De laatste dagen in Cape Coast

29 november 2017 - Cape Coast, Ghana

Maandag was ik weer op de emergency (a&e). Er waren verschillende casussen. Er was bijvoorbeeld een jongen van 19 jaar. Hij had geprobeerd zelfmoord te plegen door een overdosis medicijnen in te nemen. De poging was niet gelukt en de jongen was ontzettend misselijk nu. Er was continue een verpleegkundige bij hem om hem in de gaten te houden en een bakje aan te geven wanneer de jongen voelde dat hij moest overgeven.

Toen ik met een dokter aan het praten was, viel mij op dat een oudere man op een brancard/bed niet bewoog. Ik besloot op zijn ademhaling te letten. Toen ik niks zag bewegen, liep ik naar de man toe om zijn gezicht te bekijken. De ogen en mond waren beiden open. Ik vroeg de dokter of deze man dood was, hij wist het niet, maar ik vermoedde zeker van wel. Toen vroeg ik het aan een verpleegkundige. Zij vertelde dat de man door familie al levenloos binnengebracht was. Hier schrok ik echt van! De man lag dus al een aantal uur tussen de andere (zieke) mensen, heftig!! Niet veel later ging deze verpleegkundige naar het lichaam toe om hem af te dekken. Het was zo raar! Nog een half uur later werd het lichaam pas naar het mortuarium gebracht. Kan allemaal hier in Ghana....

Ook kwam er een vrouw van 57 jaar. Ik had deze mevrouw vorige week ook al gezien. Zij is een paar weken geleden door een hond gebeten en moet nu vijf weken lang, elke week, een rabiës-vaccinatie. Een verpleegkundige gaf mij de opdracht om in de koelkast naar het medicijn te zoeken, hem klaar te maken en intramusculair te geven. De verpleegkundige had mij helemaal niet gevraagd naar mijn medische achtergrond qua opleiding. Ik ben dan toevallig verpleegkundige, maar ik had net zo goed pre-medical kunnen zijn. Dit vond ik heel vreemd en ik vroeg haar of ze het zeker wist. Ze zei: ja natuurlijk! Ik heb aangegeven dat ik het dan wel onder haar verantwoordelijkheid doe, daar stemde de verpleegkundige mee in. Voordat ik de vaccinatie gaf heb ik eerst de werkwijze/protocol op internet opgezocht. Gelukkig had ik tijdens een stage al eens een intramusculaire injectie gegeven. Het ging heel goed en de mevrouw was heel dankbaar. Wel vond ik het apart dat de verpleegkundigen ons als vrijwilligers zo vertrouwen. Ik ben toevallig dan wel bevoegd, maar eigenlijk niet heel bekwaam. Dit zou in Nederland nooit mogen...

Ook kwam er een baby van vijf dagen oud. De baby was helemaal geel: geelzucht. Dit is gelukkig goed te behandelen. Ook waren er nog een aantal auto-ongelukken en een aantal zieke oude dames, waar ik voor mijn eigen veiligheid uit de buurt bleef. Er was ook een meisje van zeven jaar die haar gips kwam laten verwijderen. Ik heb de verpleegkundige hierbij geassisteerd.

Daarnaast heb ik een casus van een twee (bijna drie) jarig meisje gevolgd. Zij kwam binnen met triage code rood! Ze had hoge koorts (axillair 41°c), snelle ademhaling, hoge pols en was niet adequaat etc. Er werden een aantal onderzoeken gedaan. Uiteindelijk zijn er een aantal (mogelijke) diagnosen gesteld. Deze waren een mogelijke auto-immuunziekte, navelbreuk (hernia) en een bepaalde sepsis. Aan het eind van mijn shift zag het meisje er al beter uit en was zij aan het opknappen.

Ook is er weer een nieuwe jongen in ons gastgezin. Hij heet Ankoor, is 21 jaar oud en woont in NY. Ankoor is pre-med en blijft drie weken vrijwilligerswerk doen in het CCTH.

Maandagavond was er een medical meeting met Enoch. Janita, Katharina, Becca, Alyssa, Ankor, Hannah en ik gingen erheen. We hebben het gehad over malaria en over std's, hiv en menstruatie om ons voor te bereiden op de presentatie op de school.

Gisteren gingen Janita, Becca en ik met Enoch mee naar de leprakampen. Voor Becca en mij was het de laatste keer. We hebben wonden verzorgd, bloeddruk en bloedsuiker gemeten. Het was leuk om te doen, maar gek om te beseffen dat het de laatste keer was. Sommige patiënten, zoals Francis (man van +/- 40 jaar met een wond op zijn voet/been) vond het heel jammer. Ik heb de patiënten "all the best" gewenst.


Om 14:00 uur hadden we een afspraak op dezelfde school als twee weken geleden. Hannah, Ankoor en Brian sloten hierbij aan. We hadden met de school afgesproken om terug te komen en te praten over menstruatie etc. Eerst deden we nog een presentatie over STD's en HIV klassikaal. Een deel van de leerlingen was er de vorige keer ook al, hoe dit precies zit: geen idee. Ook werd er demonstratie van een condoom voorgedaan.

Daarna gingen Hannah, Becca, Janita en ik met de meiden naar een ander lokaal. Dit was een groep van ongeveer 35 meiden in de leeftijd van 12 tot 17 jaar. We hebben het over menstruatie, hygiëne, veranderingen in de puberteit etc gehad. Daarnaast hadden de meiden vooral veel vragen over condooms. Jongens hebben hen namelijk verteld dat condooms ook nadelen hebben op seks. Na alle vragen beantwoord te hebben, eindigden we de voorlichting. Het was voor ons zelf ook leerzaam om te doen, vooral ook omdat engels niet mijn eerste taal is. De meiden kwamen na de voorlichting naar ons toe om te knuffelen en te bedanken. Waarschijnlijk zal niemand anders hen deze uitleg geven, dus we hebben echt iets waardevols kunnen doen. Er heerst namelijk een groot taboe op seks, maar ook op vragen stellen over menstruatie etc.

Gisteravond was mijn laatste social evening. We kregen weer drum- en danslessons van dezelfde man als de vorige keer. Voor Janita en mij was dit al bekend, maar wel heel leuk om nog een keer te doen.

Vandaag was mijn laatste dag op de emergency ward. Aan het begin van de dag ben ik naar een presentatie over epilepsie geweest, welke gegeven werd door een arts van de A&E. Dit was erg interessant! Daarna ben ik terug gegaan naar de emergency ward. Er waren verschillende casussen zoals baby's met geelzucht, mensen met malaria, een jongentje dat van de trap gevallen was, mensen die betrokken waren bij auto-ongelukken etc. Ik heb veel met de half Nederlandse/half Ghanese dokter meegelopen. Hij spreekt beter Engels dan de andere artsen en is hierdoor goed te volgen.

Ook was John vandaag in het ziekenhuis. De biopsie/operatie is nog niet doorgegaan omdat het hb-level nog niet hoog genoeg was. Dit ondanks de medicatie. John gaat veel bloed verliezen tijdens de biopsie/operatie en heeft hiervoor bloedtransfusies nodig. Omdat John de bloedtransfusies niet kan betalen, moet hij voor drie mensen zorgen die hem bloed willen doneren. Katharina en Enoch hebben dat vandaag gedaan. Ik ben met Katharina meegeweest om haar mentaal te steunen. Voor 5 cedi (=+/- €1) werd eerst haar bloed getest op verschillende ziektes, zoals hepatitis en hiv. Toen alles goed was, mocht Katharina bloed doneren (450ml). Heel dapper van haar! Nu is er nog één zakje bloed nodig voor John en dan kan de operatie beginnen!

Aan het eind van de middag was weer de reading- en soccermeeting. Samen met Becca heb ik met de meiden gesproken over de puberteit, menstruatie en hygiëne. De meisjes waren allemaal ouder dan 9 jaar en stelden heel veel vragen! Later sloot er nog een wat ouder meisje aan en zij vertaalde onze antwoorden nog even voor de kinderen. De boodschap is dus zeker goed overgekomen!

Daarna heb ik het pakketje wat mama opgestuurd had, met cadeautjes voor mijn gastgezin, gegeven aan hen. Toen ik naar beneden kwam met de doos, sprongen en gilden de kinderen om mij heen. Zo blij waren ze! De kinderen waren ontzettend blij met de cadeautjes en ook de volwassenen! De foto die mama er in had gedaan, viel in goede handen! Millicent (mijn gastmoeder) heeft de foto in haar fotoboek gedaan. Ook kreeg ik een armbandje van hen, als aandenken. Heel lief! Ik heb iedereen geknuffeld en we hebben nog een groepsfoto gemaakt. Mijn gastmoeder zal ik morgenochtend nog zien, maar van de rest heb ik nu al afscheid genomen.

Nu ben ik net terug van Beckykay. Samen met Becca, Alyssa, Hannah, Janita, Katharina, Samantha, Brian en Ankoor hebben we daar gegeten. Het is een echte traditie geworden om op de laatste avond samen te eten. Het was erg gezellig!

Nu ga ik lekker slapen. Morgen neem ik echt afscheid van de vrijwilligers die ook in mijn gastgezin zitten en van Millicent. Daarna vertrek ik met Becca en Tallyboo naar Accra. Tallyboo, van Projects Abroad, zal ons naar het vliegveld begeleiden. Samen met Becca vlieg ik eerst naar Londen en daarna vlieg ik alleen naar Amsterdam.

Im almost home! See you soon. Liefs uit, nu nog, Cape Coast/Ghana!!

Foto’s

5 Reacties

  1. Inge:
    30 november 2017
    Prachtig verhaal van je laatste dag!! Heel goede reis vandaag en morgen en morgen staan we klaar op Schiphol om je op te halen! Sterkte met afscheid nemen daar....XXxxxpapa en mama
  2. Annemarie:
    30 november 2017
    Lieve Jet, bedankt voor al je mooie verhalen. Ik wens je een fijne terugreis en dat je met een trots gevoel mag terugkijken op deze ervaring! Groetjes Annemarie
  3. Saskia Jongsma:
    30 november 2017
    Super mooi....wat geweldig om te lezen. Een hele fijne vlucht gewenst!
    Enneh intramusculair....plan ik volgende week bij jou in goed....hahaha.
    Geniet van je dagen thuis en je familie. !
  4. Opa en oma:
    30 november 2017
    Dag lieve Jet, wat heb je nog veel gedaan deze dagen. Ook al veel afscheid genomen. Je hebt prachtige weken gehad en veel gezien en geleerd. Het waren 8 weken om op terug te kijken. Het zal allemaal een plekje moeten krijgen, maar je gaat met nieuwe moed aan het werk in Almelo beginnen. Bedankt voor alle mooie verhalen. Je hebt er echt de tijd voor genomen. Dikke knuffel van opa en oma en een goede reis
  5. Ellis:
    30 november 2017
    Ha Jet, Na het lezen van je laatste prachtige verhaal blijft er een vraag hangen: Waarom bleef je voor je eigen veiligheid uit de buurt van zieke oude dametjes? Ik ben zelf ook al best een oud dametje, vandaar dat ik benieuwd ben! Zijn oude dametjes extra besmettelijk? Op deze vraag krijg ik vast nog wel eens een deskundig antwoord van je.
    Een goede vlucht terug en neem de tijd om hier weer te ''landen''.