Nieuwe afdeling: Emergency

Vandaag was mijn eerste dag op de a&e-ward, oftewel de Emergency. Hannah en Alyssa zijn beiden ook op deze afdeling. Ook is de Duitse vrijwilligster Lara hier. Zij is van een andere organisatie maar ik heb haar al eerder ontmoet.

Alyssa liet mij de verschillende ruimtes zien. Daarna hebben we samen de folders van de patiënten doorgenomen.

De emergency ward bestaat uit verschillende onderdelen. Patiënten komen eerst bij de triage. De hoofdzuster doet de triage van de patiënten. De patiënten krijgen, afhankelijk van wat er aan de hand is, een kleur. Deze kleuren zijn:

Rood - onmiddellijk - wachttijd 0 minuten
Oranje - hoog urgent - wachttijd max. 10 minuten
Geel - urgent - wachttijd max. 60 minuten
Groen - standaard - wachttijd max. 120 minuten
Blauw - niet urgent - wachttijd max. 240 minuten

Na de triage worden de patiënten gezien door een dokter. Vervolgens worden zij naar de mannen-, vrouwen- of kinderkamer gebracht. Het komt ook voor dat patiënten nadat zij een arts gezien hebben naar huis gaan. Ook komt het voor dat patiënten direct naar een andere ward worden gebracht.

Op de emergency ward kwam ik een kinderarts tegen. Ik kende hem al van de nicu en pediatrics en hij herkende mij ook. Hij zei: "Jij bent Jet toch?". Hij heeft mijn naam onthouden, want hij heet zelf ook Jet. Eigenlijk heet deze arts Jetrow, maar iedereen noemt hem Jet. Ik besloot om met hem mee te kijken. Deze arts kan namelijk goed uitleggen, dus dat is erg leerzaam.

Ik heb vandaag verschillende casussen gevolgd. De casussen die ik volgde waren:

- Een jongetje van 3 jaar. Hij was van de trap gevallen en er moest een ct-scan gemaakt worden van zijn hoofd. Ik ben met hem meegeweest naar het ct-scan-centre. Dit is een erg mooi en koel bijgebouw van het ziekenhuis. Ik heb meegekeken hoe de scan gemaakt werd. Omdat het jongetje in paniek raakte gaf een verpleegkundige hem het sederende middel Keramine iv. Het jongetje reageerde direct en werd helemaal slap. Dit was een gek gezicht omdat zijn ogen wijd open bleven. Later heb ik de resultaten van de scan besproken met dokter Jet en er waren geen bijzonderheden te zien. Toen het sedatiemiddel uitgewerkt was, en nadat het jongetje zijn moeder helemaal ondergespuugd had, mochten zij naar huis.

- Een jongen van 13 jaar. Hij kwam samen met zijn moeder. Zijn klachten waren hoesten, koorts, overgeven, malaise, diarree etc. Dokter Jet heeft de jongen nagekeken, maar kon niets vinden. De arts heeft ORS en zinktabletten voorgeschreven en het kind naar huis gestuurd. Wanneer de situatie niet beter wordt, moet het kind terugkomen.

-  Een meisje van 6 maanden en twee weken. Dit meisje zat op haar moeders rug, zoals alle Afrikaanse moeders hun kinderen dragen. De moeder werd hard aangestoten door een andere vrouw, waardoor zij op de grond viel. Moeder viel bovenop het kind. Moeder kwam er ongedeerd vanaf, maar bij het kindje werd gedacht aan een schouder- en/of ribfractuur. Om dit te bevestigen was een xray nodig. Dit is een röntgenfoto en kost ongeveer 60 cedi (= +/- €12). Echter kon moeder maar 3 cedi betalen. Ik heb overlegd met de andere vrijwilligers of wij het geld niet bij elkaar konden leggen. Samen kwamen we tot de conclusie dat dit eigenlijk niet veel nut heeft. De behandelingen bij gebroken ribben of schouder, is rust. Of er nu wel of geen bevestiging komt van een fractuur, het kindje heeft rust nodig. Daarom besloten we om geen geld te geven. Soms is deze keuze echt lastig, maar je kunt niet iedereen helpen. Het kindje en haar moeder zijn naar huis gegaan.

- Meisje van 15 jaar. Zij kwam samen met een lerares. Op school kreeg dit meisje erg pijn op de borst en ademhalingsproblemen. Het leek op hyperventileren. De artsen konden echter niets vinden. Twee uur later zag ik dit meisje weer op de a&e-ward. Deze keer had het meisje pijn rondom haar navel. Ik heb ook een aantal vragen gesteld aan haar, namelijk of ze ongesteld is, genoeg gegeten heeft etc. De artsen konden echter weer niets vinden. Dit was heel vreemd. Ook mochten de ouders absoluut niet gebeld worden van het meisje, de reden is ook onduidelijk.

- Jongen van 8 jaar. Gisteren, tijdens het spelen, is hij aangereden door een taxi. Er waren verschillende wondjes op zijn hoofd, knie en armen zichtbaar. Rond zijn nek zat een nekkraag/brache en om zijn been een spalk met verband eromheen. Samen met een broeder ben ik met hem meegeweest om een xray te laten maken. Op de xray van zijn been was geen breuk te zien. Echter moet de jongen morgen nog een ct-scan van het hoofd laten maken. Ter pijnbestrijding krijgt dit jongetje elke vier uur 1ml morfine IV. Hij reageerde hier direct op en viel in slaap.

Het was een leuke dag vandaag en ik heb interessante casussen gezien en besproken. De mannenkamer stonk heel erg, dus na het korte rondje vanochtend ben ik daar niet meer teruggeweest. Het was erg interessant om met kinderarts Jet mee te lopen. Vandaag waren er vooral veel kinderen op de a&e-ward. Ik ben erg benieuwd welke "gevallen" ik in de komende dagen op deze afdeling tegen ga komen.

Liefs!!