Het weekend (6)
19 november 2017 - Cape Coast, Ghana
Vrijdag gingen Janita, Hannah, Julian, Linda, Katharina, Samantha, Becca, Alyssa en ik, samen met Tallyboo en Eric naar een school. Deze school was dichtbij de Monkey Forest waar ik met Emma en Janita eens geweest ben.
We werden welkom geheten door de directrice van de school. Zij liet ons de verschillende lokalen zien. In de felle zon hebben wij de gehele buitenkant en een klaslokaal geschilderd. Het klaslokaal werd geel en de buitenkant rood en geel. Het was erg gezellig om te doen, maar ook een hele klus in de hitte. Eric had voor drinken, bananen en koekjes gezorgd.
Toen de verf op was, stopten we. De overige klaslokalen worden een andere keer geschilderd. Het belangrijkste was nu; de buitenkant. Het is een traditie op basisscholen dat kinderen en leerkrachten aan het eind van de schooldag gaan dansen en zingen. Wij konden hierbij mooi meedoen, dat vonden de kinderen geweldig! Alle kinderen gingen in een grote kring staan en een juf begon te zingen, waarop de kinderen reageerden. Super!! (Zie de twee filmpjes welke ik heb toegevoegd) Toen wij nog een groepsfoto met de kinderen gemaakt hadden, vertrokken we weer.
Na deze sociale activiteit gingen Becca, Alyssa, Hannah en ik met de trotro naar Takoradi. Daar aangekomen merkte ik dat mijn portomonee kwijt was, paniek! Gauw heb ik Janita gebeld. Zij ging, gelukkig meteen, naar het trotro-station dichtbij ons huis. De chauffeur, van de trotro waar wij in zaten, had net gebeld naar het station dat hij een portomonee gevonden had, die van mij! Janita kon de volgende ochtend terug komen om hem op te halen. Ook kon ik zelf terugkomen, maar ik was al te ver weg. Gelukkig bood Becca aan dat zij het geld voor de trip voor kon schieten, heel fijn!
Vanuit Takoradi namen wij een taxi naar Beyin. Hier zouden wij de nacht doorbrengen. We sliepen in een erg basic "hotel" pal aan het strand. We kwamen aan in het donker en twijfelden eerst of wij hier wel wilden slapen. We besloten toch te blijven. Ik heb, volgensmij, nog nooit zo dicht bij de zee geslapen als hier. Best bijzonder!
Toen ik wakker werd en zag dat het al licht was, besloot ik naar buiten te gaan. Het uitzicht op de zee was super! Na een ijskoude bucketshower, kregen we ons ontbijtje. Het was brood met boerenomelet, mmm! Daarnaast kregen wij een verse kokosnoot, verser kan niet. Lekker!
Daarna gingen wij op naar de boot om naar het Nzulezu eiland te gaan. Nzulezu is een eiland dat gebouwd is in het water. Er wonen 500 mensen, er is een basisschool en er zijn twee kerken. De tocht in de kano naar het eiland duurde een uur. De tocht was prachtig! Zo groen en zo rustig! De kinderen die naar de middelbare school gaan, moeten elke ochtend en middag een uur varen om naar en van het vaste land te komen. De kinderen kunnen, vanaf dat zij ongeveer drie jaar oud zijn, zwemmen en peddelen. De houten palen waarop het dorpje gebouwd is, moeten elke vijf à zes jaar vervangen worden, wat een werk! Na een rondleiding op het eiland gingen wij weer terug naar het vaste land. Het was erg bijzonder om te zien hoe deze mensen leven op hun zelfgebouwde eilandje. Ik geef de mensen groot gelijk. De natuur is er erg mooi en het is heel rustig!
Toen ik terug kwam op het vaste land, ging ik gauw mijn telefoon checken. Yes, een bericht van Janita! Zij was naar het trotro-station geweest en heeft mijn portomonee opgehaald. En wat een geluk; al het geld zat er nog in!! Wat bestaan er toch goede mensen op de wereld. De chauffeur had ook kunnen besluiten wat geld te houden... maar dit deed hij niet, zo fijn! Nu kon ik met een gerust hart verder genieten van dit weekend. Ook ben ik Janita heel dankbaar dat zij zo gauw naar het trotro-station is gegaan, topper!
Na onze trip naar het Nzulezu-eiland, besloten Becca, Alyssa, Hannah en ik om weer terug te gaan naar Cape Coast. De reis terug duurde ongeveer drie uur. Thuis aangekomen heb ik gespeeld met PK, Nana en Nuyamakee.
Ook is er een nieuwe vrijwilliger gearriveerd in ons gastgezin. Dit is Bryan, 25 jaar en hij komt uit de VS. Oorspronkelijk komt Bryan uit Korea, maar hij studeert in de VS. Bryan blijft drie weken en gaat ook werken in het Cape Coast Teaching Hospital. Hij blijft drie weken.
Na het avondeten hadden Janita en ik met Becca afgesproken bij Beckykay. We zijn niet heel lang gebleven want we waren alledrie erg moe.
Vandaag was een lekker rustig dagje. Vanochtend gespeeld en geknuffeld met de kinderen. Het zijn echt schatjes, vooral de jongste! De oudsten kunnen heeeel vervelend zijn, haha! Samen met Hannah, Alyssa en Becca ben ik even town in geweest. Daarna hadden we met Sam en Janita afgesproken bij Oasis Beach Resort. Het was gezellig!!
Morgen is mijn eerste dag op een nieuwe afdeling: de A&E-ward. Dit is de emergency ward. Ik ben erg benieuwd welke dingen ik allemaal ga tegenkomen!
Liefs xx
We werden welkom geheten door de directrice van de school. Zij liet ons de verschillende lokalen zien. In de felle zon hebben wij de gehele buitenkant en een klaslokaal geschilderd. Het klaslokaal werd geel en de buitenkant rood en geel. Het was erg gezellig om te doen, maar ook een hele klus in de hitte. Eric had voor drinken, bananen en koekjes gezorgd.
Toen de verf op was, stopten we. De overige klaslokalen worden een andere keer geschilderd. Het belangrijkste was nu; de buitenkant. Het is een traditie op basisscholen dat kinderen en leerkrachten aan het eind van de schooldag gaan dansen en zingen. Wij konden hierbij mooi meedoen, dat vonden de kinderen geweldig! Alle kinderen gingen in een grote kring staan en een juf begon te zingen, waarop de kinderen reageerden. Super!! (Zie de twee filmpjes welke ik heb toegevoegd) Toen wij nog een groepsfoto met de kinderen gemaakt hadden, vertrokken we weer.
Na deze sociale activiteit gingen Becca, Alyssa, Hannah en ik met de trotro naar Takoradi. Daar aangekomen merkte ik dat mijn portomonee kwijt was, paniek! Gauw heb ik Janita gebeld. Zij ging, gelukkig meteen, naar het trotro-station dichtbij ons huis. De chauffeur, van de trotro waar wij in zaten, had net gebeld naar het station dat hij een portomonee gevonden had, die van mij! Janita kon de volgende ochtend terug komen om hem op te halen. Ook kon ik zelf terugkomen, maar ik was al te ver weg. Gelukkig bood Becca aan dat zij het geld voor de trip voor kon schieten, heel fijn!
Vanuit Takoradi namen wij een taxi naar Beyin. Hier zouden wij de nacht doorbrengen. We sliepen in een erg basic "hotel" pal aan het strand. We kwamen aan in het donker en twijfelden eerst of wij hier wel wilden slapen. We besloten toch te blijven. Ik heb, volgensmij, nog nooit zo dicht bij de zee geslapen als hier. Best bijzonder!
Toen ik wakker werd en zag dat het al licht was, besloot ik naar buiten te gaan. Het uitzicht op de zee was super! Na een ijskoude bucketshower, kregen we ons ontbijtje. Het was brood met boerenomelet, mmm! Daarnaast kregen wij een verse kokosnoot, verser kan niet. Lekker!
Daarna gingen wij op naar de boot om naar het Nzulezu eiland te gaan. Nzulezu is een eiland dat gebouwd is in het water. Er wonen 500 mensen, er is een basisschool en er zijn twee kerken. De tocht in de kano naar het eiland duurde een uur. De tocht was prachtig! Zo groen en zo rustig! De kinderen die naar de middelbare school gaan, moeten elke ochtend en middag een uur varen om naar en van het vaste land te komen. De kinderen kunnen, vanaf dat zij ongeveer drie jaar oud zijn, zwemmen en peddelen. De houten palen waarop het dorpje gebouwd is, moeten elke vijf à zes jaar vervangen worden, wat een werk! Na een rondleiding op het eiland gingen wij weer terug naar het vaste land. Het was erg bijzonder om te zien hoe deze mensen leven op hun zelfgebouwde eilandje. Ik geef de mensen groot gelijk. De natuur is er erg mooi en het is heel rustig!
Toen ik terug kwam op het vaste land, ging ik gauw mijn telefoon checken. Yes, een bericht van Janita! Zij was naar het trotro-station geweest en heeft mijn portomonee opgehaald. En wat een geluk; al het geld zat er nog in!! Wat bestaan er toch goede mensen op de wereld. De chauffeur had ook kunnen besluiten wat geld te houden... maar dit deed hij niet, zo fijn! Nu kon ik met een gerust hart verder genieten van dit weekend. Ook ben ik Janita heel dankbaar dat zij zo gauw naar het trotro-station is gegaan, topper!
Na onze trip naar het Nzulezu-eiland, besloten Becca, Alyssa, Hannah en ik om weer terug te gaan naar Cape Coast. De reis terug duurde ongeveer drie uur. Thuis aangekomen heb ik gespeeld met PK, Nana en Nuyamakee.
Ook is er een nieuwe vrijwilliger gearriveerd in ons gastgezin. Dit is Bryan, 25 jaar en hij komt uit de VS. Oorspronkelijk komt Bryan uit Korea, maar hij studeert in de VS. Bryan blijft drie weken en gaat ook werken in het Cape Coast Teaching Hospital. Hij blijft drie weken.
Na het avondeten hadden Janita en ik met Becca afgesproken bij Beckykay. We zijn niet heel lang gebleven want we waren alledrie erg moe.
Vandaag was een lekker rustig dagje. Vanochtend gespeeld en geknuffeld met de kinderen. Het zijn echt schatjes, vooral de jongste! De oudsten kunnen heeeel vervelend zijn, haha! Samen met Hannah, Alyssa en Becca ben ik even town in geweest. Daarna hadden we met Sam en Janita afgesproken bij Oasis Beach Resort. Het was gezellig!!
Morgen is mijn eerste dag op een nieuwe afdeling: de A&E-ward. Dit is de emergency ward. Ik ben erg benieuwd welke dingen ik allemaal ga tegenkomen!
Liefs xx
Inderdaad een heel eerlijke chauffeur dat hij jouw portemonnee heeft afgegeven en dat jij hem weer terug hebt, geweldig!
Leuk dat er nu een jongen in jullie gastgezin is bijgekomen, Bryan. We zijn benieuwd hoe je het op de eerste hulp gaat vinden komende weken...Fijne avond en veel succes komende week!! Dikke kus van papa en mama