De tweede week
20 oktober 2017 - Cape Coast, Ghana
MAANDAG 16/10/2017
Maandag begon mijn tweede week, weer op de delivery suite. De vroege dienst is van 8.00 uur tot 14.00 uur. De late dienst is van 14.00 uur tot 20.00 uur. De nachtdienst is van 20.00 uur tot 8.00 uur. De diensten zijn hier dus heel anders verdeeld dan dat ik in Nederland gewend ben... In Nederland zijn de diensten intramuraal gelijk verdeeld (8 uur). Wij werken standaard de vroege dienst. In overleg mogen de vrijwilligers ook een late- of nachtdienst doen. Ik vind het erg prettig om een vroege dienst te doen. In verband met het licht en de warmte, komt er van uitslapen niks. Hierdoor ben ik s middags echt alweer moe.
Deze dag was heel rustig. Er lagen twee zwangere vrouwen op de afdeling, die nog niet gingen bevallen. Ook lag er een moeder (met baby), welke ik afgelopen vrijdag al had gezien op de afdeling. Zij was toen 41 weken en 3 dagen zwanger. Ik heb even bij deze mevrouw gezeten, zij was uiteindelijk toch vrijdag al bevallen. Ze moest drie dagen ter observatie blijven maar deze dag mocht zij naar huis.
Omdat het zo rustig was ben ik samen met Janita naar de bibliotheek geweest. Dit is een erg koele ruimte met fijne stoelen in het hoofdgebouw. De boeken zijn niet recent, zoals ik gewend ben in NL. Ik heb wat dingen gelezen over borstvoeding, baby's en malaria, om de tijd wat te verdrijven, omdat er niks op de afdeling te doen was. Toen we terugkwamen op de delivery ward hebben we met een arts gesproken. Hij was een vrouw aan het onderzoeken, 11 weken zwanger en zij kwam met buikpijn-klachten. Samen met deze arts hebben wij een malaria- en urinetest uitgevoerd. Alles was negatief; dus positief nieuws! Ook hebben wij met de hoofdzuster Josephine gepraat, die erg aardig is.
Toen ik bij de zusters zat, kreeg ik een baby in mijn handen gedrukt. Super lief!! Wat mij opviel was dat de wenkbrauwen van deze baby al getekend waren. Deze baby was maximaal twee dagen oud...
Wat mij ook opviel was dat een bloedtransfusie hier (maar) 60 cedi = +/- 12€ kost. Dit is veel minder in vergelijking tot in NL!
Baby's die geboren worden via een keizersnede, worden na de geboorte in een kamer gelegd. Daar worden zij neergelegd totdat de verpleegkundigen/verloskundigen tijd hebben om de baby te verzorgen. Eigenlijk wordt de baby dus aan zijn/haar lot overgelaten. Heel gek om te zien! Ik heb een half uur bij deze baby gezeten en haar vastgehouden, tot het einde van mijn shift. So cute!
DINSDAG 17/10/2017
Dinsdag zijn Elaine, Molly, Janita en ik samen met Enoch naar de twee (voormalige) leprakampen geweest. We hebben weer wonden verzorgd. In het tweede kamp hebben wij, naast het verzorgen van wonden, ook de bloeddruk en bloedsuiker gemeten. Het was weer een dagje waarop veel te doen was!
'S avonds was weer de avond voor vrijwilligers. Het thema was 'gamenight'. Er was een nieuwe vrijwilligster. Zij heet Emma, 21 jaar en komt uit Denemarken. Emma gaat eerst twee weken lesgeven en daarna twee weken werken in het Cape Coast Teaching Hospital. Nu zijn wij met zes vrijwilligsters, girls only! Samen met Eric, Grant en Tallie speelden we twee Afrikaanse spelletjes. Het eerste spel was heel ingewikkeld en ik heb het maar kort gespeeld. Het tweede spel was een soort mens-erger-je-niet, zoals wij dat kennen in NL. Linda (uit Duitsland) kende dit spel ook. Het enige wat anders is, is dat je vooruit, achteruit en zijwaarts mag slaan. And guess what... Ik won!! Het was een gezellige avond met de andere meiden en de mensen van Projects Abroad.
WOENSDAG 18/10/2017
Woensdag was weer een dag op de delivery suite. Samen met een midwife heb ik drie baby's in bad gedaan. Dit was erg leuk om te doen. De midwife zei: "now you are the supervisor from bathing babies". Verder was het rustig op de afdeling. Ook heb ik papieren dossiers bestudeerd met de informatie die erin wordt bijgehouden. Grappig om te zien dat alles hier nog op papier gaat en dat er geen computers zijn. Patiënten moeten eerst, voordat zij een arts of afdeling bezoeken, hun papieren dossier ophalen/opvragen. Bij het hoofdgebouw is hier een loket voor.
Bij dit loket is het s ochtends al heel druk. Patiënten moeten daar eerst lang wachten totdat zij aan de beurt zijn en hun dossier opgezocht is. Het komt ook geregeld voor dat dossiers kwijtgeraakt zijn. Wat is het dan toch handig dat wij in Nederland digitaal werken en alle dossiers makkelijk tot onze beschikking hebben (mits het systeem er niet uitvliegt)!
Na onze shift ben ik met Elaine en Linda naar het Cape Coast Castle geweest. Dit is Elaines laatste week, zij wilde er nog graag heen, dus wij besloten met haar mee te gaan. Voordat we naar het Cape Coast Castle gingen, gingen Elaine, Linda en ik wat eten en drinken bij de Baboa Shop. Dit vegetarische restaurantje + winkeltje wordt gerund door studenten en de opbrengst gaat naar een goed doel. Ik nam een glas verse sinaasappelsap en coconutcake. Ik was echt even toe aan wat anders dan water en Afrikaans eten, het was lekker!
Het Cape Coast Castle is een fort dat vroeger diende als gevangenis voor Afrikanen die als slaaf verkocht en getransporteerd werden naar kolonieën in Amerika en Europa. In de kelders brachten zij soms maanden door in afwachting van verschepening. De mannen en vrouwen waren gescheiden van elkaar. Kinderen vanaf 10 jaar werden ook als slaaf verkocht. Omdat er vroeger geen duidelijke maatstaf was van leeftijden, werden er ook weleens kinderen van 7 of 8 jaar verkocht die er ouder/groter uitzagen. Zwangere vrouwen werden in de zee gegooid en baby's werden gedood. Dit omdat zij als nutteloos werden gezien. Wanneer slaven probeerden te ontsnappen, werden zij in een soort gevangenis gegooid. In deze gevangenis kwam geen licht en frisse lucht en de gevangen kregen geen eten of drinken. Wanneer je in de gevangenis terrecht kwam, ging je dood.
Tegenwoordig dient dit fort als museum. In een van de ruimtes is ook een echt museum te vinden, met foto's en verhalen uit die tijd. Wij kregen een rondleiding in een groep, gegeven door een Engelstalige Ghanese gids. Dit was erg interessant en zeker de moeite waard om heen te gaan!
DONDERDAG 19/10/2017
Donderdag zijn Elaine, Linda, Janita en ik samen met Enoch naar de leprakampen geweest. Wij hebben weer wonden verzorgd, bloeddruk en bloedsuiker gemeten. Daarnaast hebben wij een malariatest gedaan bij een mevrouw. Deze was positief, zij krijgt nu medicijnen om de malaria te behandelen. Wij, als vrijwilligers, beschermen onszelf tegen malaria door onder een klamboe te slapen, malariatabletten te slikken en ons 3x daags in te sprayen met deet. Toch kunnen wij ondanks dat nog malaria krijgen. Ik heb bij Linda een malariatest gedaan. Zij is hier nu zeven weken en wij wilden zeker weten of zij malaria heeft of niet. Je kan op malaria testen na twee weken. Lindas test was gelukkig negatief, wat betekende dat zij geen malaria heeft. Wanneer de test positief zou zijn zou zij meer malariatabletten krijgen om de ziekte te behandelen. Na een aantal weken ben je weer genezen. Gelukkig is malaria geen dodelijke ziekte meer, zoals vroeger.
S avonds zijn Emma, Janita, Elaine, Molly, Linda en ik naar Oasis Beach Resort geweest om daar te eten. Het was heel fijn om weer eens wat westers eten te hebben; pizza en cola! Bij Oasis kun je heerlijk zitten omdat er een grote overkapping is + een heerlijk windje vanaf de zee. Het was Elaines laatste avond, dus eigenlijk was het een soort afscheidsmeeting voor haar van de vrijwilligers. Elaine vond het heel jammer om alweer weg te gaan, maar ook wel fijn. Zij is hier 1.5e week geweest, best kort!!
VRIJDAG 20/10/2017
Vandaag was weer een dag op de delivery suite samen met Janita en Linda. Het is Lindas laatste week op deze afdeling. Wij begonnen deze dag met het bijwonen van een presentatie. Dit was op de o&g (obstetrie & gynaecologie) afdeling. Verschillende junior artsen gaven presentaties over hun bevindingen en brachten casussen in van de afgelopen week. Daarnaast gaf per afdeling een verpleegkundige of midwife een presentatie over de cijfers van de afgelopen week. Dit zijn cijfers over het aantal geboortes, sterfgevallen etc.
Ook gaf de specialist een presentatie over op welke manier je moet inknippen indien nodig bij een bevalling, plus het hechten daarna. Ten slotte moesten wij, als vrijwilligers, ons voorstellen aan alle zorgverleners die aanwezig waren. Op deze manier kennen zij ons. Het was interessant om bij zo'n presentatie te zijn!
Toen wij terugkwamen op de afdeling hebben Janita en ik geholpen met het badderen van baby's. Heel leuk om te doen!! Verder heb ik dossiers bestudeerd en met artsen gepraat. Op de valreep van onze dienst gingen er twee vrouwen tegelijk bevallen. Ik heb geassisteerd bij een van de bevallingen! Het was zo gaaf! Op het moment dat de verloskundige de vliezen doorbrak, perste de moeder ook... het gevolg was dat de verloskundige een grote en harde golf aan vruchtwater over haar heen kreeg. Na een paar seconden begonnen wij allemaal heel hard te lachen hierom, het was zo'n gek gezicht! Op een gegeven moment wilde de zwangere vrouw gaan staan (omdat zij zoveel pijn had), echter had zij een infuus aanhangen. De widwife werd toen heel boos en sloeg de vrouw, de vrouw moest gauw weer gaan liggen. Een paar seconden later werd ook de baby al geboren. Het was een gezond meisje van 3.3 kilo. Het was zo gaaf dat ik de baby meteen, als allereerste na de geboorte, mocht vasthouden!! Samen met de widwife heb ik de metingen van de baby verricht en opgeschreven. De widwife heeft op het formulier, welke ingevuld wordt na de bevalling, naast haar eigen naam, zelfs mijn naam geschreven (dat ik assisteerde)!! Toen ik wegging zei de verloskundige tegen mij: "thank you so much for helping". Ik bedankte haar ook, dat ik mocht helpen. Door deze gebeurtenis eindigde mijn tweede week in het Cape Coast Teaching Hospital heel goed!! Trots! Wauw!
Maandag begon mijn tweede week, weer op de delivery suite. De vroege dienst is van 8.00 uur tot 14.00 uur. De late dienst is van 14.00 uur tot 20.00 uur. De nachtdienst is van 20.00 uur tot 8.00 uur. De diensten zijn hier dus heel anders verdeeld dan dat ik in Nederland gewend ben... In Nederland zijn de diensten intramuraal gelijk verdeeld (8 uur). Wij werken standaard de vroege dienst. In overleg mogen de vrijwilligers ook een late- of nachtdienst doen. Ik vind het erg prettig om een vroege dienst te doen. In verband met het licht en de warmte, komt er van uitslapen niks. Hierdoor ben ik s middags echt alweer moe.
Deze dag was heel rustig. Er lagen twee zwangere vrouwen op de afdeling, die nog niet gingen bevallen. Ook lag er een moeder (met baby), welke ik afgelopen vrijdag al had gezien op de afdeling. Zij was toen 41 weken en 3 dagen zwanger. Ik heb even bij deze mevrouw gezeten, zij was uiteindelijk toch vrijdag al bevallen. Ze moest drie dagen ter observatie blijven maar deze dag mocht zij naar huis.
Omdat het zo rustig was ben ik samen met Janita naar de bibliotheek geweest. Dit is een erg koele ruimte met fijne stoelen in het hoofdgebouw. De boeken zijn niet recent, zoals ik gewend ben in NL. Ik heb wat dingen gelezen over borstvoeding, baby's en malaria, om de tijd wat te verdrijven, omdat er niks op de afdeling te doen was. Toen we terugkwamen op de delivery ward hebben we met een arts gesproken. Hij was een vrouw aan het onderzoeken, 11 weken zwanger en zij kwam met buikpijn-klachten. Samen met deze arts hebben wij een malaria- en urinetest uitgevoerd. Alles was negatief; dus positief nieuws! Ook hebben wij met de hoofdzuster Josephine gepraat, die erg aardig is.
Toen ik bij de zusters zat, kreeg ik een baby in mijn handen gedrukt. Super lief!! Wat mij opviel was dat de wenkbrauwen van deze baby al getekend waren. Deze baby was maximaal twee dagen oud...
Wat mij ook opviel was dat een bloedtransfusie hier (maar) 60 cedi = +/- 12€ kost. Dit is veel minder in vergelijking tot in NL!
Baby's die geboren worden via een keizersnede, worden na de geboorte in een kamer gelegd. Daar worden zij neergelegd totdat de verpleegkundigen/verloskundigen tijd hebben om de baby te verzorgen. Eigenlijk wordt de baby dus aan zijn/haar lot overgelaten. Heel gek om te zien! Ik heb een half uur bij deze baby gezeten en haar vastgehouden, tot het einde van mijn shift. So cute!
DINSDAG 17/10/2017
Dinsdag zijn Elaine, Molly, Janita en ik samen met Enoch naar de twee (voormalige) leprakampen geweest. We hebben weer wonden verzorgd. In het tweede kamp hebben wij, naast het verzorgen van wonden, ook de bloeddruk en bloedsuiker gemeten. Het was weer een dagje waarop veel te doen was!
'S avonds was weer de avond voor vrijwilligers. Het thema was 'gamenight'. Er was een nieuwe vrijwilligster. Zij heet Emma, 21 jaar en komt uit Denemarken. Emma gaat eerst twee weken lesgeven en daarna twee weken werken in het Cape Coast Teaching Hospital. Nu zijn wij met zes vrijwilligsters, girls only! Samen met Eric, Grant en Tallie speelden we twee Afrikaanse spelletjes. Het eerste spel was heel ingewikkeld en ik heb het maar kort gespeeld. Het tweede spel was een soort mens-erger-je-niet, zoals wij dat kennen in NL. Linda (uit Duitsland) kende dit spel ook. Het enige wat anders is, is dat je vooruit, achteruit en zijwaarts mag slaan. And guess what... Ik won!! Het was een gezellige avond met de andere meiden en de mensen van Projects Abroad.
WOENSDAG 18/10/2017
Woensdag was weer een dag op de delivery suite. Samen met een midwife heb ik drie baby's in bad gedaan. Dit was erg leuk om te doen. De midwife zei: "now you are the supervisor from bathing babies". Verder was het rustig op de afdeling. Ook heb ik papieren dossiers bestudeerd met de informatie die erin wordt bijgehouden. Grappig om te zien dat alles hier nog op papier gaat en dat er geen computers zijn. Patiënten moeten eerst, voordat zij een arts of afdeling bezoeken, hun papieren dossier ophalen/opvragen. Bij het hoofdgebouw is hier een loket voor.
Bij dit loket is het s ochtends al heel druk. Patiënten moeten daar eerst lang wachten totdat zij aan de beurt zijn en hun dossier opgezocht is. Het komt ook geregeld voor dat dossiers kwijtgeraakt zijn. Wat is het dan toch handig dat wij in Nederland digitaal werken en alle dossiers makkelijk tot onze beschikking hebben (mits het systeem er niet uitvliegt)!
Na onze shift ben ik met Elaine en Linda naar het Cape Coast Castle geweest. Dit is Elaines laatste week, zij wilde er nog graag heen, dus wij besloten met haar mee te gaan. Voordat we naar het Cape Coast Castle gingen, gingen Elaine, Linda en ik wat eten en drinken bij de Baboa Shop. Dit vegetarische restaurantje + winkeltje wordt gerund door studenten en de opbrengst gaat naar een goed doel. Ik nam een glas verse sinaasappelsap en coconutcake. Ik was echt even toe aan wat anders dan water en Afrikaans eten, het was lekker!
Het Cape Coast Castle is een fort dat vroeger diende als gevangenis voor Afrikanen die als slaaf verkocht en getransporteerd werden naar kolonieën in Amerika en Europa. In de kelders brachten zij soms maanden door in afwachting van verschepening. De mannen en vrouwen waren gescheiden van elkaar. Kinderen vanaf 10 jaar werden ook als slaaf verkocht. Omdat er vroeger geen duidelijke maatstaf was van leeftijden, werden er ook weleens kinderen van 7 of 8 jaar verkocht die er ouder/groter uitzagen. Zwangere vrouwen werden in de zee gegooid en baby's werden gedood. Dit omdat zij als nutteloos werden gezien. Wanneer slaven probeerden te ontsnappen, werden zij in een soort gevangenis gegooid. In deze gevangenis kwam geen licht en frisse lucht en de gevangen kregen geen eten of drinken. Wanneer je in de gevangenis terrecht kwam, ging je dood.
Tegenwoordig dient dit fort als museum. In een van de ruimtes is ook een echt museum te vinden, met foto's en verhalen uit die tijd. Wij kregen een rondleiding in een groep, gegeven door een Engelstalige Ghanese gids. Dit was erg interessant en zeker de moeite waard om heen te gaan!
DONDERDAG 19/10/2017
Donderdag zijn Elaine, Linda, Janita en ik samen met Enoch naar de leprakampen geweest. Wij hebben weer wonden verzorgd, bloeddruk en bloedsuiker gemeten. Daarnaast hebben wij een malariatest gedaan bij een mevrouw. Deze was positief, zij krijgt nu medicijnen om de malaria te behandelen. Wij, als vrijwilligers, beschermen onszelf tegen malaria door onder een klamboe te slapen, malariatabletten te slikken en ons 3x daags in te sprayen met deet. Toch kunnen wij ondanks dat nog malaria krijgen. Ik heb bij Linda een malariatest gedaan. Zij is hier nu zeven weken en wij wilden zeker weten of zij malaria heeft of niet. Je kan op malaria testen na twee weken. Lindas test was gelukkig negatief, wat betekende dat zij geen malaria heeft. Wanneer de test positief zou zijn zou zij meer malariatabletten krijgen om de ziekte te behandelen. Na een aantal weken ben je weer genezen. Gelukkig is malaria geen dodelijke ziekte meer, zoals vroeger.
S avonds zijn Emma, Janita, Elaine, Molly, Linda en ik naar Oasis Beach Resort geweest om daar te eten. Het was heel fijn om weer eens wat westers eten te hebben; pizza en cola! Bij Oasis kun je heerlijk zitten omdat er een grote overkapping is + een heerlijk windje vanaf de zee. Het was Elaines laatste avond, dus eigenlijk was het een soort afscheidsmeeting voor haar van de vrijwilligers. Elaine vond het heel jammer om alweer weg te gaan, maar ook wel fijn. Zij is hier 1.5e week geweest, best kort!!
VRIJDAG 20/10/2017
Vandaag was weer een dag op de delivery suite samen met Janita en Linda. Het is Lindas laatste week op deze afdeling. Wij begonnen deze dag met het bijwonen van een presentatie. Dit was op de o&g (obstetrie & gynaecologie) afdeling. Verschillende junior artsen gaven presentaties over hun bevindingen en brachten casussen in van de afgelopen week. Daarnaast gaf per afdeling een verpleegkundige of midwife een presentatie over de cijfers van de afgelopen week. Dit zijn cijfers over het aantal geboortes, sterfgevallen etc.
Ook gaf de specialist een presentatie over op welke manier je moet inknippen indien nodig bij een bevalling, plus het hechten daarna. Ten slotte moesten wij, als vrijwilligers, ons voorstellen aan alle zorgverleners die aanwezig waren. Op deze manier kennen zij ons. Het was interessant om bij zo'n presentatie te zijn!
Toen wij terugkwamen op de afdeling hebben Janita en ik geholpen met het badderen van baby's. Heel leuk om te doen!! Verder heb ik dossiers bestudeerd en met artsen gepraat. Op de valreep van onze dienst gingen er twee vrouwen tegelijk bevallen. Ik heb geassisteerd bij een van de bevallingen! Het was zo gaaf! Op het moment dat de verloskundige de vliezen doorbrak, perste de moeder ook... het gevolg was dat de verloskundige een grote en harde golf aan vruchtwater over haar heen kreeg. Na een paar seconden begonnen wij allemaal heel hard te lachen hierom, het was zo'n gek gezicht! Op een gegeven moment wilde de zwangere vrouw gaan staan (omdat zij zoveel pijn had), echter had zij een infuus aanhangen. De widwife werd toen heel boos en sloeg de vrouw, de vrouw moest gauw weer gaan liggen. Een paar seconden later werd ook de baby al geboren. Het was een gezond meisje van 3.3 kilo. Het was zo gaaf dat ik de baby meteen, als allereerste na de geboorte, mocht vasthouden!! Samen met de widwife heb ik de metingen van de baby verricht en opgeschreven. De widwife heeft op het formulier, welke ingevuld wordt na de bevalling, naast haar eigen naam, zelfs mijn naam geschreven (dat ik assisteerde)!! Toen ik wegging zei de verloskundige tegen mij: "thank you so much for helping". Ik bedankte haar ook, dat ik mocht helpen. Door deze gebeurtenis eindigde mijn tweede week in het Cape Coast Teaching Hospital heel goed!! Trots! Wauw!
Foto's geven ook een mooi beeld.
Xxx Papa
hopen, dat de wonden van de lepra patiënten weer genezen. Wat hebben jullie het gezellig met elkaar. Lekker eten en een oud Kasteel bezoeken dat gebruikt werd voor de slaven. Dat is een triest verhaal, maar wel echt gebeurd. Weer een fijn weekend en tot de volgende keer. Knuffel van opa en oma
Voor nu een fijn weekend en alvast succes gewenst voor je nieuwe week.
Groet, Ellen
Hartelijke groet, riet