De eerste week zit erop!

Gisteren ben ik samen met Enoch, Janita en Elaine naar het Lepra kamp geweest. Er waren veel meer mensen waarvan wij de wonden gingen verzorgen dan dinsdag, hoe dat kan: geen idee! Het was weer erg leuk en leerzaam om te doen en de handigheid in het verbinden van de wonden begint ook steeds meer te worden. Ook zijn we naar het tweede lepra kamp geweest waar wij wonden verzorgden en de bloeddruk + bloedsuiker hebben gemeten. Ook zijn wij naar zuster Monica geweest. Zij woont in de buurt van het tweede kamp en is al 39 jaar in Ghana. Zuster Monica komt uit Engeland en zorgt voor de mensen die inmiddels genezen zijn van Lepra. Zij vertelde ons een hele boel informatie over lepra en de behandeling ervan. Vroeger gingen mensen dood aan lepra maar tegenwoordig bestaat de ziekte eigenlijk niet meer. Dit komt door de goede medicatie, behandeling en preventie. Het was erg leuk om kennis met haar te maken!

We kregen jamballs te eten met een tomatensausje en worstjes. Het waren andere jamballs dan die ik gegeten heb bij het baboa restaurant tijdens de introductie met Eric. Deze waren namelijk zonder groenten erin, maar wel erg lekker! Na het eten zijn Janita en ik met P.K. en Millicent ijsjes gaan halen voor ons en de rest van het gastgezin. De ijsjes kosten hier zo weinig, 1 cedi = 20 cent! Janita en ik hebben getrakteerd op ijsjes en de kinderen waren zo blij!

Toen wij klaar waren met eten vertelde de gastmoeder ons dat er twee dagen lang geprobeerd was om de stroom te maken en dat het nu eindelijk gelukt was. Janita en ik waren blij!! Vooral omdat onze telefoons leegraakten en de powerbanks ook al leeg waren. Nu kunnen wij weer opladen. Beetje verslaafd aan onze telefoon, maar dat zijn de meesten tegenwoordig ;-) we want to stay in touch
Ook vertelde de gastmoeder dat er niemand bij dit huis wilde inbreken, maar bij de buren. De verkeerde stroomdraad is dus doorgeknipt. De communicatie met onze gastmoeder gaat niet altijd vlekkeloos, maar stukje bij beetje komen wij erachter wat zij bedoelde te zeggen of wordt haar verhaal aangevuld. Daarnaast is onze waterton weer gevuld + de waterleidingen werken weer. Dit betekent dat Janita en ik in eerste instantie normaal kunnen douchen én het reservoir van het toilet niet meer hoeven te vullen, beetje meer luxe yes!!

Vandaag was onze derde dag op de delivery ward. Het is erg fijn, vooral nu aan het begin, om samen te zijn met andere vrijwilligers. In dit geval ben ik samen met Janita en Linda, heel gezellig! Op deze manier kunnen wij wennen aan het andere systeem en manier van werken. Ook zijn wij hierdoor niet alleen maar hebben wij elkaar op de afdeling.

Vanochtend kregen Linda en ik toestemming om te kijken bij een keizernede. De zwangere mevrouw was 39 en had al drie keizersnedes hiervoor gehad. Wij deden een haarnetje en mondkapje voor en gingen naar binnen. Terwijl de buik opengesneden werd voelde ik dat ik duizelig aan het worden was. Na een paar minuten besloot ik om het theater te verlaten. Buiten het theater ging ik even zitten en wat drinken, gelukkig bleef het bij duizeligheid. Later voelde ik me weer goed!

Samen met Janita en Linda hebben wij twee verloskundigen geholpen bij het wassen van baby's. Zij wassen de baby's met een soort netje en zeep en spoelen de baby dan af met warm water in een teil. Vervolgens gaat de tweede verloskundige de baby insmeren met olie of vaseline en kleedt de baby aan. De meeste moeders kiezen ervoor om hun dochters meteen oorbellen te geven. Tijdens deze eerste wasbeurt, 6 uur na de bevalling, worden deze oorbellen geprikt. Zij betalen hiervoor 7 cedi (= +/- 1.20€)

Sommige moeders gaan mee naar de kamer waar baby's worden gewassen. De baby's van de moeders die niet meegingen heb ik naar hen teruggebracht. De moeders zijn heel dankbaar, fijn!!

Rond half 12 namen we onze lunch in de zusterspost. Onze gastmoeder had bofrut gemaakt (een soort oliebollen). Ook kregen we er een soort pinda's bij, heel lekker!!

Na de lunch was de artsenvisite. Wij als vrijwilligers spraken de artsen over verschillende dingen. Er is een vrouw welke nu 41 weken en 3 dagen zwanger is. Ik vroeg hoe lang de zorgverleners gaan wachten met het opwekken van de bevalling. De arts vertelde dat zij nog maximaal 24 uur wachten, anders is de baby te groot om op de natuurlijke manier geboren te kunnen worden en moet er over worden gegaan op een keizersnede.

Ook heb ik vandaag nog bij een moeder gezeten en haar baby vastgehouden. De baby sliep heerlijk en had ook al gouden oorbelletjes gekregen vandaag. Daarnaast heb ik gekeken hoe de verloskundige twee baby's verzorgde die vandaag tijdens keizersnedes geboren zijn.

Vandaag heb ik helaas geen normale bevalling gezien. In vergelijking tot woensdag was het vandaag erg rustig. Gisteren en vannacht zijn er een stuk of zeven baby's geboren (5 natuurlijk en 2 keizersnedes). Vandaag alleen twee keizersnedes. De eerste week op de delivery suite zit erop. Het was erg leerzaam hier, wel konden we weinig doen. Het enige wat wij als vrijwilligers hier hebben gedaan is observeren, assisteren, meekijken en baby's vasthouden.  Vandaag was het erg leuk dat wij mochten helpen met het badderen en aankleden van de baby's. Maandag begint de tweede van de drie weken op de delivery ward, spannend!! Elk dag is een verassing hier...

Als avondeten kregen we vandaag redred (bonen) met gebakken plantain, mmm het was lekker! Vanavond ben ik samen met Janita, Linda, Molly en Elaine naar Oasis Beach Resort geweest. Dit is een plek aan het strand in Cape Coast waar veel vrijwilligers en buitenlandse mensen heen gaan. Alle blanke mensen die in Cape Coast zijn, zijn daar te vinden. Het is een restaurant en bar met allemaal westerse dingen. Het was dat wij bij het gastgezin al gegeten hadden, anders had ik hier zeker wat genomen. Het zag er heerlijk uit!! Wel nam ik o.a. een lekkere smoothie.

 Vanavond trad de Firebrothers Acrobatic Group op bij Oasis. Dit waren vijf jongens die allemaal trucjes deden en op het laatst deden ze dit zelfs met vuur. Hier heb ik helaas geen foto's van, maar het was knap! Na de show heb ik nog meer vrijwilligers ontmoet, welke ook in Cape Coast zitten. De meeste van hen zijn Duits. Samen met twee Duitse meisjes zijn Janita en ik in de taxi naar huis gegaan. Deze stopt voor onze deur, zo fijn!! Het was een leuke avond waarbij ik weer veel mensen heb ontmoet!

Vandaag zit de eerste week van mijn avontuur er al weer op. Het was een week met veel indrukken en ik heb veel mensen ontmoet. Erg leuk! Op naar de volgende zeven weken! Xxxx van mij