Het Ghanese leven

Vannacht heb ik redelijk goed geslapen. Ik was heel blij dat ik oordopjes mee had, want er is ook s nachts erg veel geluid. In NL kan ik echter al niet slapen zonder oordopjes, dat is echt iets wat tussen m'n oren zit haha.

Ik had mijn wekker om 6.00 uur gezet omdat we naar de kerk zouden gaan. Eerst ging ik een poging doen om te douchen. Ik merkte dat het water het niet deed. Er staat een emmer en een soort bakje met een handvat in de badkamer. Toen heb ik deze emmer gevuld met water uit de regenton, zoals Eric van Projects Abroad mij dat al had uitgelegd gisteren. Op deze manier heb ik vanochtend gedoucht en wat mis ik onze eigen douche in Nederland al!

Ook spoelde de wc niet door en moest ik water uit de regenton in het waterreservoir van de wc doen om door te spoelen. Wat zijn wij dan veel luxe gewend in Nederland..

Na het opruimen van mijn kamer besloot ik naar beneden te gaan. De gastmoeder had al ontbijt voor mij klaargezet op de tafel op het balkon. Ik kreeg thee, sinaasappel en wit brood. Op dit brood kon ik chocopasta doen. Ook maakte de gastmoeder vast mijn lunch klaar, pannekoeken!

Uiteindelijk zijn we niet naar de kerk gegaan omdat Janita kwam. Janita komt ook uit Nederland, 21 jaar en ook net afgestudeerd aan de HBO-v. Ik ben heel blij dat zij er is, zodat ik ook weer nederlands kan praten. Janita bracht haar spullen naar onze kamer en ging weer met Eric mee op pad. Ik dacht dat op zondag de winkels dicht zijn maar toch gingen ze op pad om een simkaart te kopen en geld te wisselen.

Zelf heb ik even geslapen vanmiddag. De kinderen maken mij zo vermoeiend omdat zij niet stil kunnen blijven. Zij stellen continue vragen, willen spelletjes doen of de omgeving laten zien aan mij. Ook zeuren ze de hele tijd om snoepjes, omdat ze weten dat ik een zakje dropjes bij mij heb. Verder zijn ze heel erg lief gelukkig! Ik heb samen met hun de omgeving verkend. De kinderen heten P.K. (jongen, 11 jaar), Millicent (meisje, 7 jaar) en Nyamekye (meisje, 1.5 jaar). Nyamakye was vandaag weg, waar heen was mij niet duidelijk. Millicent laat mijn hand geen moment los tijdens het verkennen van de omgeving.

Toen Janita terug was hebben we samen haar klamboe opgehangen. Ook heb ik mijn klamboe wat beter gehangen. Nu kunnen we hopelijk veilig slapen zonder muggen.

Vanavond heeft de gastmoeder fufu voor ons gemaakt. Dat is typisch Ghanees, gemaakt van cassave en meel (?). Er zat een heel pittig sausje overheen. Ik vond dit echt super vies en heb uit beleefdheid de helft opgegeten. Gelukkig was er ook rijst bij en koolsla. Ook was er kip maar ik vond het er heel vies uit zien en heb ervoor gekozen om dat vandaag niet te eten.

Na het eten hebben we, Janita en ik, gekletst met Henry, hij is ongeveer 30 jaar. Henry woont in het gebouw tegenover ons huis. Hij komt vaak bij dit gezin. Henry heeft net de universiteit afgerond waar hij geschiedenis heeft gestudeerd. Hij vertelde veel dingen waardoor het voor ons allemaal wat duidelijker werd. Hij vertelde over het land, over scholen, over het ziekenhuis, over de talen die gesproken worden zoals Kwee etc. Heel erg leuk! Nu is het bijna 19.00 uur en erg donker. Ik ben heel erg moe en we gaan slapen. Morgen gaan we naar het Cape Coast Teaching Hospital om voor het eerst het leven als vrijwilliger te ervaren. Ik ben heel benieuwd!!