Nieuwe afdeling: Paediatrics
3 november 2017 - Cape Coast, Ghana
Vandaag was mijn eerste dag op de paediatrics. Janita, Samantha en Katharina zijn ook op deze afdeling. Echter bestaat deze afdeling uit verschillende onderdelen, dus het is geen probleem dat wij met zn vieren zijn.
De paediatrics/kinderafdeling is onderverdeeld in:
- surgical Kids
- medical Kids
- twee private rooms
- isolation rooms
- high dependency
- baby's tot één maand
- baby's ouder dan één maand
Janita heeft mij de verschillende ruimtes laten zien. Er liggen veel kinderen op deze afdeling. Vandaag waren dat er, volgens het administratieboek, 21. Er zijn in totaal 41 bedden op de afdeling. De kinderen hebben verschillende ziektes/problemen. Een aantal voorbeelden:
- een peuter heeft een muntje van 20 pesway ingeslikt en moest geopereerd worden omdat dit muntje er niet vanzelf uit kwam
- een jongen met een slangenbeet
- een klein meisje is gered uit een brandend huis en heeft veel brandwonden. Dit meisje mocht vandaag met ontslag
- een jongen waarvan zijn gehele been in het gips zat
- een paar kinderen met malaria
- een paar kinderen met ondervoeding
- een peuter met down syndroom en een longontsteking
Ook ligt er een baby op de afdeling. Deze baby is begin augustus aan de kant van de weg gevonden door bouwvakkers. Deze bouwvakkers hebben de baby naar de eerste hulp gebracht. Er zijn geen gegevens bekend van deze baby. Er is onderzoek gedaan naar de leeftijd, deze wordt geschat op 11 maanden. Echter denken artsen dat hij jonger is. Deze baby staat met een bedje achter de zusterspost. Op deze manier kunnen zij hem goed in de gaten houden.
Toen ik vanochtend op de afdeling kwam, lag een zuster met deze baby in een kamertje te slapen. Deze zuster had de baby bij zich genomen tijdens de nacht. Op deze manier probeert iedereen de baby liefde te geven.
De baby is erg onder ontwikkeld. Hij kan zijn hoofdje niet zelfstandig omhooghouden. Hierdoor valt zijn hoofdje telkens alle kanten op. Zijn nekspieren zijn nog niet zo sterk als dat ze zouden moeten zijn. Ik heb de baby melk gevoerd met een te grote lepel. Hierdoor kwam de helft naast het mondje terrecht, het was een grote smeerboel.
Na de voeding gingen Katharina en ik met de baby naar de fysiotherapie. Katharina was al eerder meegeweest met de baby, dus zij liet mij zien waar dit was. In het hoofdgebouw van het ziekenhuis is een grote ruimte waar fysiotherapie gegeven wordt. Er is een grote zaal waar mannen en vrouwen van verschillende leeftijden oefeningen aan het doen waren. Dit waren bijvoorbeeld oefeningen met trap lopen of het gooien van knikkers in een bakje. Achterin is een ruimte waar baby's en peuters geholpen worden. De fysiotherapeute was nog bezig met een ander kindje. Daarom moesten wij even met de baby wachten. Wel mochten wij de ruimte binnenkomen en daar gaan zitten. Na drie kwartier was de baby aan de beurt. Ik heb een tijdje met de fysiotherapeute gepraat. Zij vertelde dat de baby zich wel ontwikkeld heeft sinds hij hier is, maar nog lang niet genoeg voor zijn (geschatte) leeftijd. De fysiotherapeute drukte ons op het hart dat wij de baby moesten laten zitten en op de buik liggen. Dit doen de verpleegkundigen op de afdeling te weinig. Hierdoor ligt de baby het grootste gedeelte van de dag in zijn bedje. Het was interessant om mee te gaan naar de fysiotherapie met de baby.
De fysiotherapeute vertelde dat zij een paar jaar geleden ook een baby op de kinderafdeling hadden. Deze baby was ook te vondeling gelegd en is uiteindelijk naar een weeshuis gegaan. De fysiotherapeute zei dat deze twee situaties ongeveer gelijk waren, dus dat zij wisten wat zij moesten doen. Fijn!
Later heb ik, samen met Katharina, geprobeerd om de lunch te voeren. Echter kan deze baby niet goed genoeg slikken en at het niet veel. Toen heb ik een arts aangesproken met de vraag waarom zij geen sonde inbrengen bij de baby. De arts vertelde mij dat zij hier al over nadenken. Zij gaan dan geen neus/maagsonde inbrengen omdat babys/kinderen deze makkelijk uit kunnen trekken. Zij gaan dan voor een PEG-sonde. Ik zei dat ik dat een erg goede oplossing vind, maar dat ik hoop dat de verpleegkundigen dan niet makkelijk gaan denken en alleen voeding geven door de sonde. De arts deelde deze bezorgdheid. Ze zei dat zij erop zou toezien dat de verpleegkundigen de baby ook nog op de normale manier zouden voeden, zodat de baby wel leert om te eten/drinken. Echter, om ervoor te zorgen dat de baby genoeg voeding binnenkrijgt, willen zij een sonde plaatsen. Top!
Bij elk kind op de afdeling is een moeder, vader of oma aanwezig. Van familie wordt verwacht dat zij de kinderen zo veel mogelijk helpen. Zij wassen de kinderen, helpen met eten en zorgen voor hen. 's Nachts liggen zij tussen de bedjes te slapen op dunne matjes. Heel fijn om te zien dat de familieleden zo goed zorgen voor de kinderen. Dit zorgt er echter wel voor dat er niet veel werk voor de verpleegkundigen overblijft.
Vandaag heb ik verschillende zorgmappen gelezen van kinderen. Op deze manier kwam ik erachter wat zij mankeerden. Ook heb ik bijna mijn gehele tijd besteedt aan de te vondeling gelegde baby. Het kost erg veel tijd om de baby te voeden, daarnaast kostte de fysiotherapie ook veel tijd. Maar het was fijn om er voor deze baby te zijn!
Vandaag kwam de man uit het (voormalige) leprakamp naar het ziekenhuis. Dit is de man met de wond in zijn hals waar ik al eerder over geschreven heb. Wij, als vrijwilligers, hadden onze zesuur durende dienst opgedeeld. De eerste twee uur gingen Emma en Linda, daarna Samantha en Janita en ten slotte Katharina en ik. Dit zodat elke twee uur, twee van ons bij deze man konden zijn. Enoch vertelde dat als wij er bij zijn, hij niet weggestuurd wordt en geholpen wordt. Daarnaast hebben wij als vrijwilligers besloten om de zorg voor deze man te vergoeden, als een donatie. Katharina en ik waren de laatste twee uur bij hem. De man vertelde mij dat hij erg dankbaar is dat wij hem helpen, omdat hij en ook zijn broer en zus het niet kunnen betalen. De zorgverzekering dekt bijna geen onderzoeken en behandelingen. De man heeft vandaag bloed geprikt, een thoraxfoto gemaakt en een echo gehad. Maandag komt de uitslag van het bloedonderzoek. Gedacht wordt dat de wond een tumor is. Om te bekijken of de tumor goed- of kwaadaardig is, wordt er volgende week een biopt genomen. Uit de echo van vandaag kwam het goede nieuws naar voren dat er geen uitzaaiingen in de rest van zijn lichaam zitten. Dat is heel positief nieuws voor nu!
Voor het lab hebben wij 110 cedi betaald. Voor de echo en thoraxfoto hebben wij 95 cedi betaald. Voor het opnieuw verbinden van de wond hebben wij 20 cedi betaald. Dit komt in totaal neer op 225 cedi. Dit is +/- 45 euro. Wij hebben nog veel geld over, waarvan wij de rest van de behandelingen (deels) kunnen betalen. Deze zullen volgende week vrijdag of later plaatsvinden. Volgende week vrijdag moet de man weer naar het ziekenhuis om een biopt af te nemen.
Tijdens het nabespreken van deze dag met de andere vrijwilligers kwamen wij tot de conclusie dat wij vandaag veel voor de baby en de man met zijn wond hebben betekend. Wanneer wij niet naar hen om zouden kijken, zou niemand dat doen. Het geeft een voldaan gevoel om deze kwetsbare mensen te helpen.
Net hebben Janita en ik de kinderen (en onszelf) getrakteerd op ijsjes, mmm. Vanavond ga ik samen met de vrijwilligers het weekend inluiden bij Oasis Beach Resort. Gezellie!!
Terwijl jullie in Nederland de winterjas al weer dragen, is het hier dagelijks ongeveer 30 graden. Wat een verschil! De vierde week zit er al weer op! Het gaat hard. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve appjes en reacties op mijn blog, heel leuk!
Liefs van mij xxx
De paediatrics/kinderafdeling is onderverdeeld in:
- surgical Kids
- medical Kids
- twee private rooms
- isolation rooms
- high dependency
- baby's tot één maand
- baby's ouder dan één maand
Janita heeft mij de verschillende ruimtes laten zien. Er liggen veel kinderen op deze afdeling. Vandaag waren dat er, volgens het administratieboek, 21. Er zijn in totaal 41 bedden op de afdeling. De kinderen hebben verschillende ziektes/problemen. Een aantal voorbeelden:
- een peuter heeft een muntje van 20 pesway ingeslikt en moest geopereerd worden omdat dit muntje er niet vanzelf uit kwam
- een jongen met een slangenbeet
- een klein meisje is gered uit een brandend huis en heeft veel brandwonden. Dit meisje mocht vandaag met ontslag
- een jongen waarvan zijn gehele been in het gips zat
- een paar kinderen met malaria
- een paar kinderen met ondervoeding
- een peuter met down syndroom en een longontsteking
Ook ligt er een baby op de afdeling. Deze baby is begin augustus aan de kant van de weg gevonden door bouwvakkers. Deze bouwvakkers hebben de baby naar de eerste hulp gebracht. Er zijn geen gegevens bekend van deze baby. Er is onderzoek gedaan naar de leeftijd, deze wordt geschat op 11 maanden. Echter denken artsen dat hij jonger is. Deze baby staat met een bedje achter de zusterspost. Op deze manier kunnen zij hem goed in de gaten houden.
Toen ik vanochtend op de afdeling kwam, lag een zuster met deze baby in een kamertje te slapen. Deze zuster had de baby bij zich genomen tijdens de nacht. Op deze manier probeert iedereen de baby liefde te geven.
De baby is erg onder ontwikkeld. Hij kan zijn hoofdje niet zelfstandig omhooghouden. Hierdoor valt zijn hoofdje telkens alle kanten op. Zijn nekspieren zijn nog niet zo sterk als dat ze zouden moeten zijn. Ik heb de baby melk gevoerd met een te grote lepel. Hierdoor kwam de helft naast het mondje terrecht, het was een grote smeerboel.
Na de voeding gingen Katharina en ik met de baby naar de fysiotherapie. Katharina was al eerder meegeweest met de baby, dus zij liet mij zien waar dit was. In het hoofdgebouw van het ziekenhuis is een grote ruimte waar fysiotherapie gegeven wordt. Er is een grote zaal waar mannen en vrouwen van verschillende leeftijden oefeningen aan het doen waren. Dit waren bijvoorbeeld oefeningen met trap lopen of het gooien van knikkers in een bakje. Achterin is een ruimte waar baby's en peuters geholpen worden. De fysiotherapeute was nog bezig met een ander kindje. Daarom moesten wij even met de baby wachten. Wel mochten wij de ruimte binnenkomen en daar gaan zitten. Na drie kwartier was de baby aan de beurt. Ik heb een tijdje met de fysiotherapeute gepraat. Zij vertelde dat de baby zich wel ontwikkeld heeft sinds hij hier is, maar nog lang niet genoeg voor zijn (geschatte) leeftijd. De fysiotherapeute drukte ons op het hart dat wij de baby moesten laten zitten en op de buik liggen. Dit doen de verpleegkundigen op de afdeling te weinig. Hierdoor ligt de baby het grootste gedeelte van de dag in zijn bedje. Het was interessant om mee te gaan naar de fysiotherapie met de baby.
De fysiotherapeute vertelde dat zij een paar jaar geleden ook een baby op de kinderafdeling hadden. Deze baby was ook te vondeling gelegd en is uiteindelijk naar een weeshuis gegaan. De fysiotherapeute zei dat deze twee situaties ongeveer gelijk waren, dus dat zij wisten wat zij moesten doen. Fijn!
Later heb ik, samen met Katharina, geprobeerd om de lunch te voeren. Echter kan deze baby niet goed genoeg slikken en at het niet veel. Toen heb ik een arts aangesproken met de vraag waarom zij geen sonde inbrengen bij de baby. De arts vertelde mij dat zij hier al over nadenken. Zij gaan dan geen neus/maagsonde inbrengen omdat babys/kinderen deze makkelijk uit kunnen trekken. Zij gaan dan voor een PEG-sonde. Ik zei dat ik dat een erg goede oplossing vind, maar dat ik hoop dat de verpleegkundigen dan niet makkelijk gaan denken en alleen voeding geven door de sonde. De arts deelde deze bezorgdheid. Ze zei dat zij erop zou toezien dat de verpleegkundigen de baby ook nog op de normale manier zouden voeden, zodat de baby wel leert om te eten/drinken. Echter, om ervoor te zorgen dat de baby genoeg voeding binnenkrijgt, willen zij een sonde plaatsen. Top!
Bij elk kind op de afdeling is een moeder, vader of oma aanwezig. Van familie wordt verwacht dat zij de kinderen zo veel mogelijk helpen. Zij wassen de kinderen, helpen met eten en zorgen voor hen. 's Nachts liggen zij tussen de bedjes te slapen op dunne matjes. Heel fijn om te zien dat de familieleden zo goed zorgen voor de kinderen. Dit zorgt er echter wel voor dat er niet veel werk voor de verpleegkundigen overblijft.
Vandaag heb ik verschillende zorgmappen gelezen van kinderen. Op deze manier kwam ik erachter wat zij mankeerden. Ook heb ik bijna mijn gehele tijd besteedt aan de te vondeling gelegde baby. Het kost erg veel tijd om de baby te voeden, daarnaast kostte de fysiotherapie ook veel tijd. Maar het was fijn om er voor deze baby te zijn!
Vandaag kwam de man uit het (voormalige) leprakamp naar het ziekenhuis. Dit is de man met de wond in zijn hals waar ik al eerder over geschreven heb. Wij, als vrijwilligers, hadden onze zesuur durende dienst opgedeeld. De eerste twee uur gingen Emma en Linda, daarna Samantha en Janita en ten slotte Katharina en ik. Dit zodat elke twee uur, twee van ons bij deze man konden zijn. Enoch vertelde dat als wij er bij zijn, hij niet weggestuurd wordt en geholpen wordt. Daarnaast hebben wij als vrijwilligers besloten om de zorg voor deze man te vergoeden, als een donatie. Katharina en ik waren de laatste twee uur bij hem. De man vertelde mij dat hij erg dankbaar is dat wij hem helpen, omdat hij en ook zijn broer en zus het niet kunnen betalen. De zorgverzekering dekt bijna geen onderzoeken en behandelingen. De man heeft vandaag bloed geprikt, een thoraxfoto gemaakt en een echo gehad. Maandag komt de uitslag van het bloedonderzoek. Gedacht wordt dat de wond een tumor is. Om te bekijken of de tumor goed- of kwaadaardig is, wordt er volgende week een biopt genomen. Uit de echo van vandaag kwam het goede nieuws naar voren dat er geen uitzaaiingen in de rest van zijn lichaam zitten. Dat is heel positief nieuws voor nu!
Voor het lab hebben wij 110 cedi betaald. Voor de echo en thoraxfoto hebben wij 95 cedi betaald. Voor het opnieuw verbinden van de wond hebben wij 20 cedi betaald. Dit komt in totaal neer op 225 cedi. Dit is +/- 45 euro. Wij hebben nog veel geld over, waarvan wij de rest van de behandelingen (deels) kunnen betalen. Deze zullen volgende week vrijdag of later plaatsvinden. Volgende week vrijdag moet de man weer naar het ziekenhuis om een biopt af te nemen.
Tijdens het nabespreken van deze dag met de andere vrijwilligers kwamen wij tot de conclusie dat wij vandaag veel voor de baby en de man met zijn wond hebben betekend. Wanneer wij niet naar hen om zouden kijken, zou niemand dat doen. Het geeft een voldaan gevoel om deze kwetsbare mensen te helpen.
Net hebben Janita en ik de kinderen (en onszelf) getrakteerd op ijsjes, mmm. Vanavond ga ik samen met de vrijwilligers het weekend inluiden bij Oasis Beach Resort. Gezellie!!
Terwijl jullie in Nederland de winterjas al weer dragen, is het hier dagelijks ongeveer 30 graden. Wat een verschil! De vierde week zit er al weer op! Het gaat hard. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve appjes en reacties op mijn blog, heel leuk!
Liefs van mij xxx
Fijn weekend! Liefs Heleen
Wat heb je weer een mooi verhaal geschreven. En wat maak je daar veel mee zeg! Fijn weekend, veel plezier vanavond bij Oasis en succes maar weer in je volgende week!