Het weekend (3)
29 oktober 2017 - Cape Coast, Ghana
Vrijdagavond hielden Emma, Janita, Rose, Oscar, Katharina en ik een gameavond. We hadden lekkere dingen gehaald. Ook hadden we Ghanese chocola gekocht. Deze kun je echt niet vergelijken met "onze" chocola. Het smaakte naar oplos-chocolademelk en was zeker niet de moeite waard. In de avond begon het hard te regenen en te onweren, je ziet dan vooral veel flitsen maar het donderde nauwelijks. Het was heel gezellig!
Gisteren was een heerlijk rustig dagje. Wij probeerden uit te slapen, helaas kwam PK ons om 8.00 uur wekken met geschreeuw: "Jet, Jet, Janita, Jet, Janita, Janita, Janita, Jet". Echt grrrrrr. Toen hebben wij besloten om onze was vast te doen. PK, Nana en Araba kwamen ons helpen. Dit was eerder vervelend dan fijn, maar wel lief bedoeld. Araba is de dochter van Rebecca. Rebecca helpt onze gastmoeder in de huishouding. Araba is 9 jaar en is bijna dagelijks hier.
Toen wij klaar waren met de was, zijn Janita en ik naar de town geweest. Hier hebben wij lekker winkeltjes gekeken en het "atelier" van James bezocht. James woont in een van de Leprakampen, waar wij een wond op zijn voet verzorgen. James maakt hele mooie schilderijen en vindt het altijd gezellig als wij langskomen. Ook zijn er hier in Ghana mannen die ijsjes verkopen op de fiets, erg grappig. Voor 1 cedi (= +/- 20 cent) konden wij het niet laten om er eentje te kopen.
Gisteravond hadden Emma, Rose, Katharina, Janita en ik een meidenavondje met borrels bij Beckykay. Dit is een restaurant met bar op slechts twee minuten lopen van ons huis. Elke vrijdag- en zaterdagavond is hier live-muziek, dus wij besloten hier eens heen te gaan. Het was super gezellig, lekker tussen de locals.
Vandaag was ook een heerlijk rustig dagje. Als lunch kregen wij, zoals tot nu toe elke zondag, pancakes. Deze zijn zo lekker en smaken anders dan in Nederland. Ik moet toch eens het recept hiervan vragen!
In de middag zijn Janita en ik weer de stad in geweest. Het is zo lekker om in de winkeltjes te snuffelen. Hier in Cape Coast zijn geen winkels zoals ik gewend ben. De "winkels" bevinden zich in een (zee)container of houten hutje. Het zijn dus allemaal kleine winkeltjes. Daarna hadden Janita en ik met Katharina afgesproken bij Baobab. Ik besef nu pas dat ik steeds Baboa heb geschreven, maar het is Baobab. We namen een lekkere smoothie en bananencake. Baobab is een veganistisch restaurant. Veganistische cake smaakt toch minder lekker, vind ik, en is erg plakkerig. We hebben over van alles gekletst. Katharina vertelde over haar belevenissen op de kinderafdeling en wij over de kraamafdeling. Erg leuk!
Later schoven Rose en Emma ook nog aan. Ik vind het erg leuk om verschillende mensen te ontmoeten uit verschillende landen. Op deze manier kunnen wij onze ervaringen delen. Het blijkt dat, wij als vrijwilligers, ondanks dat wij uit Duitsland, Nederland, Denemarken of Australië komen, toch veel dezelfde ervaringen hebben. Wij merken veel dezelfde verschillen op hier in Ghana (Afrika).
Tijdens onze terugweg naar huis met de taxi zag ik een funeral op straat. Hier in Ghana worden begrafenissen een weekend lang "gevierd". De mensen komen in dezelfde kleuren kleding. Meestal is dat rood met zwart. Soms wijkt een familie af, vandaag zag ik de mensen in zwart en wit. Er wordt muziek gedraaid en mensen dansen. De kist staat, bedekt met dezelfde kleuren kleden, ook op straat. Heel apart om te zien, omdat begrafenissen bij ons vaak treurig zijn.
Het was een heerlijk rustig weekend. Morgen begin ik op de NICU, zonder Janita of een andere vrijwilliger. NICU staat voor neonatologie intensive care unit. Ik ben erg benieuwd wat ik allemaal ga leren en of en wat ik mag doen. Morgen begint (alweer) mijn vierde week! Time flies
Liefs vanuit Cape Coast, Ghana
Gisteren was een heerlijk rustig dagje. Wij probeerden uit te slapen, helaas kwam PK ons om 8.00 uur wekken met geschreeuw: "Jet, Jet, Janita, Jet, Janita, Janita, Janita, Jet". Echt grrrrrr. Toen hebben wij besloten om onze was vast te doen. PK, Nana en Araba kwamen ons helpen. Dit was eerder vervelend dan fijn, maar wel lief bedoeld. Araba is de dochter van Rebecca. Rebecca helpt onze gastmoeder in de huishouding. Araba is 9 jaar en is bijna dagelijks hier.
Toen wij klaar waren met de was, zijn Janita en ik naar de town geweest. Hier hebben wij lekker winkeltjes gekeken en het "atelier" van James bezocht. James woont in een van de Leprakampen, waar wij een wond op zijn voet verzorgen. James maakt hele mooie schilderijen en vindt het altijd gezellig als wij langskomen. Ook zijn er hier in Ghana mannen die ijsjes verkopen op de fiets, erg grappig. Voor 1 cedi (= +/- 20 cent) konden wij het niet laten om er eentje te kopen.
Gisteravond hadden Emma, Rose, Katharina, Janita en ik een meidenavondje met borrels bij Beckykay. Dit is een restaurant met bar op slechts twee minuten lopen van ons huis. Elke vrijdag- en zaterdagavond is hier live-muziek, dus wij besloten hier eens heen te gaan. Het was super gezellig, lekker tussen de locals.
Vandaag was ook een heerlijk rustig dagje. Als lunch kregen wij, zoals tot nu toe elke zondag, pancakes. Deze zijn zo lekker en smaken anders dan in Nederland. Ik moet toch eens het recept hiervan vragen!
In de middag zijn Janita en ik weer de stad in geweest. Het is zo lekker om in de winkeltjes te snuffelen. Hier in Cape Coast zijn geen winkels zoals ik gewend ben. De "winkels" bevinden zich in een (zee)container of houten hutje. Het zijn dus allemaal kleine winkeltjes. Daarna hadden Janita en ik met Katharina afgesproken bij Baobab. Ik besef nu pas dat ik steeds Baboa heb geschreven, maar het is Baobab. We namen een lekkere smoothie en bananencake. Baobab is een veganistisch restaurant. Veganistische cake smaakt toch minder lekker, vind ik, en is erg plakkerig. We hebben over van alles gekletst. Katharina vertelde over haar belevenissen op de kinderafdeling en wij over de kraamafdeling. Erg leuk!
Later schoven Rose en Emma ook nog aan. Ik vind het erg leuk om verschillende mensen te ontmoeten uit verschillende landen. Op deze manier kunnen wij onze ervaringen delen. Het blijkt dat, wij als vrijwilligers, ondanks dat wij uit Duitsland, Nederland, Denemarken of Australië komen, toch veel dezelfde ervaringen hebben. Wij merken veel dezelfde verschillen op hier in Ghana (Afrika).
Tijdens onze terugweg naar huis met de taxi zag ik een funeral op straat. Hier in Ghana worden begrafenissen een weekend lang "gevierd". De mensen komen in dezelfde kleuren kleding. Meestal is dat rood met zwart. Soms wijkt een familie af, vandaag zag ik de mensen in zwart en wit. Er wordt muziek gedraaid en mensen dansen. De kist staat, bedekt met dezelfde kleuren kleden, ook op straat. Heel apart om te zien, omdat begrafenissen bij ons vaak treurig zijn.
Het was een heerlijk rustig weekend. Morgen begin ik op de NICU, zonder Janita of een andere vrijwilliger. NICU staat voor neonatologie intensive care unit. Ik ben erg benieuwd wat ik allemaal ga leren en of en wat ik mag doen. Morgen begint (alweer) mijn vierde week! Time flies
Liefs vanuit Cape Coast, Ghana
Veel succes morgen op de nieuwe afdeling!
We zijn benieuwd hoe het je op de volgende afdeling, neonatologie, zal bevallen en of er moderne apparatuur is om de tevroeggeborenen baby's goede kans op overleven te geven. Liefs, papa en mama
Wat beleef jij veel zeg en wat een andere wereld. Zou jij straks nog boerenkool met worst lusten? En al die bevallingen, zo anders. Maar fijn te horen dat je daar leuke vriendinnen hebt en af en toe kunt ontspannen. Ik heb wel heel veel respect voor je hoor. Jet heel veel succes op de nieuwe afdeling, we lezen het allemaal graag.
Veel liefs Maaike Sligt